Tja zoals ik al vreesde, het is niet makkelijk te spinnen. De vezel in te glad en te stijf, te veel in de knoop. Het gaf een enorme twist, was nauwelijks aan te hechten, liet nogal wat vezel eindjes uitsteken. Maar toen Bo Reurings de onderzoeker van Fablab vanmiddag kwam, had ik wel een paar samples klaar. Met verschillende draden getwijnd. Het is hard, maar sterk. Dit is het resultaat. Ze gaat verder met haar onderzoek. Volg haar vorderingen op selfadjustibleprosthesis.wordpress.com
Het gebeurt vaker dat iemand een spinnewiel wil huren en nog niet kan spinnen. "Ik ben heel handig met wol en via YouTube lukt het me wel" krijg ik dan te horen. Ik leg dan uit dat ik ook eerst een spinnewiel had en daar 2 maanden mee aan het oefenen was. Toch lukte het me niet om een mooie dunne draad te spinnen. Ik toog naar Drenthe en nam daar les. Je hebt iemand nodig die je wijst op eventuele problemen, op de fouten en valkuilen.
Van de week kreeg ik een jonge vrouw de lijn die een spinnewiel wilde huren. Zij kon nog niet spinnen maar zou wel iemand vinden die het haar zou leren. (Ook goed natuurlijk, ik wil alleen dat mensen niet een wiel huren om 2 weken later toch les te moeten nemen, toch zonde van de huur.) De vrouw kwam en tekende de huurovereenkomst. Ik zag dat ze van Fablab in de Waag was. Ik heb ooit iets gelezen over deze instelling (soort onderzoeks ruimte) en vroeg verder wat ze precies wilde doen met het spinnen.
Ze onderzoekt de mogelijkheden naar goedkope zelf aan te zetten prothesen voor mensen in Indonesië die geen geld hebben voor artsen. Zij wil daar voor een vezel ontwikkelen waar de prothesen van gemaakt kunnen worden. Een soort gebreide sok waar een soort kunst hars overheen gaat. Het moet een sterke vezel zijn die in Indonesië voorhanden is. Zij heeft ananas vezels gekregen, dat wil ze mengen met een wolsoort. Ze onderzoekt nu welke wol dragende dieren er in Indonesië zijn. Ik opperde plantaardige vezels zoals bamboe, katoen of misschien kapok van de kapokboom , het werd vroeger gebruikt als kussen vulling, ik weet niet of dat te spinnen is.
Een interessant project voor een goed doel, daar wil ik graag aan mee werken. Ik legde haar uit dat het spinnen van dergelijke vezels niet eenvoudig is voor een beginnende spinner. Ik stelde daarom voor de vezels voor haar belangeloos te spinnen. Ik heb de zak ananasvezels inmiddels gekregen. Pfff keihard en in de knoop. Een pittige uitdaging dus. Ik zal daar mee experimenteren: spinnen als vlas, dus nat en tegen de klok in. Of gewoon als jute, met de klok mee. Kaarden kan niet dus ik zal het met wol moeten twijnen. In verschillende verhoudingen 1 draad ananas met 1 draad wol, 1 draad ananas met 2 draden wol,2 draden ananas en 1 draad wol, etc.
Wordt vervolgd.
Vanavond komen we weer bijeen: De Spinnerij Amsterdam bestaat uit een aantal enthousiaste spinners en spinsters in Amsterdam. We zijn een paar jaar geleden als proef begonnen. Ik had een paar mensen spinnen geleerd die nog een keer wilde komen spinnen. Toen heb ik op een vrijdagmiddag al die mensen bij elkaar gebracht. Het bleek een succes en we besloten dat vaker te doen. We brainstormden over een naam, we sloten ons aan bij de Landelijke Spingroep, de middag werd verruild voor de avond en er kwamen meer aanmeldingen.
We komen niet alleen uit Amsterdam. Ook uit Amstelveen, Hilversum, Zaandam, Rotterdam komen mensen die het gezellig vinden om eens in de maand samen te spinnen. Er wordt over van alles en nog wat verteld, informatie uitgewisseld, nieuwtjes gedeeld. Natuurlijk wordt er veel gepraat over handwerken in het algemeen en spinnen in het bijzonder. We showen werk, overleggen hoe we het beste een probleem kunnen aanpakken, we leren elkaar nieuwe technieken, geven elkaar advies en laten elkaar aparte dingen zien zoals de Mini Tiss (zie een vorig item), een knoopsgatenschaartje, een mininaaimachine, een square loom. Ook de nieuwste ontwikkelingen en snufjes (en spinnewielen) worden uitgevoerd besproken en we lenen elkaars gereedschappen. En zoals het in Amsterdam gaat: vrijheid blijheid. Geen verplichtingen, je komt als je kunt.
We spinnen bij iemand thuis, in de woonkamer, tussenkamer, alkoof, keuken, tuin, waar er maar plek is. Toen iemand ziek werd hebben we bij haar in haar grachtenpand gesponnen, dat gaf wel extra cachet. Maar ook in een huisje in de Jordaan (smalle trappen op met je spinnewiel!) , in een huis van de schooltuinenmeester in een park, in een nieuwbouw huis en in mijn huis uit 1900 met tuin waar het in de zomer heerlijk spinnen is. Mijn katten kijken er ook altijd naar uit en helpen natuurlijk een handje mee met spinnen.
Ook spinnen wij bij evenementen, zo zijn we naar de Nationale Breidag geweest in Hoofddorp en zijn we te vinden op het Bredeweg festival met Koninginnedag /Koningsdag. We gaan gezamenlijk naar wol markten en fairs, maken uitstapjes naar tentoonstellingen, etc.
Vanavond komen ze bij mij. Mijn schoonmoeder komt ook, ze heeft een vilt vraagje die ik niet kan beantwoorden. Ook komt er iemand experimenteren met core spinning. Ik krijg er altijd enorm veel energie van en inspiratie. Dus het hele weekend ben ik weer druk.
